Γράφει ο Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου  Γιάννης Ξηντάρας     

Το πιο συνηθισμένο πρόβλημα ανάμεσα σε δυο συντρόφους είναι ότι δυσκολεύονται να δεχτούν μία άποψη διαφορετική από τη δικιά τους. Είναι οι γνωστές διαφωνίες, που αν δεν τις χειριστούν καλά, μπορεί να οδηγήσουν στον τσακωμό, γιατί όχι και στον χωρισμό. Η κάθε πλευρά υποστηρίζει με σθένος την άποψη του, τη σκέψη του ή το λογισμό του, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία να έχουν άδικο ή λάθος. Όταν αυτές οι διαφωνίες γίνονται συνέχεια τότε το πρόβλημα δεν θα λυθεί ποτέ.

Η κύρια αιτία που δεν πρόκειται να σταματήσουν οι διαφωνίες ανάμεσα σε δύο άτομα που αγαπήθηκαν (μπορεί ακόμα να αγαπιούνται…) είναι γιατί υπάρχει έλλειψη αληθινής επικοινωνίας. Επικοινωνία που να βασίζεται στο διάλογο και στους κανόνες σωστής συναναστροφής και ευγένειας. Οφείλουμε να ακούμε προσεχτικά τον σύντροφο μας τι έχει να μας πει και αφού ολοκληρώσει την σκέψη του τότε να μιλήσουμε. Συνηθίζεται τα ζευγάρια να μην κάνουν ουσιαστικές συζητήσεις, δηλαδή να μεταφέρουν τις πεποιθήσεις τους, τα πιστεύω τους, τα συναισθήματα τους και να αγνοούν ή και να αδιαφορούν για τις θέσεις του συντρόφου τους. Στην περίπτωση που τον ακούσουμε, θα εστιάσουμε στο λάθος που μπορεί να έχει συμβεί και θα επικρίνουμε ή και θα τον μειώσουμε. Πολλές φορές, θα προσπαθήσουμε και να αλλάξουμε τον σύντροφο μας, ώστε να μας ταιριάζει ή τουλάχιστον να τον ανεχόμαστε… αυτόν που ουσιαστικά εμείς τον επιλέξαμε για σύντροφο μας.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να επιτευχθεί μια σωστή επικοινωνία με τον σύντροφο μας; Καταρχήν θα πρέπει να αφήνουμε το ταίρι μας να εκφράζεται ελεύθερα για τις σκέψεις του και ας μην συμφωνούμε με αυτές. Θα πρέπει να επιδεικνύουμε σύνεση και υπομονή και ας παραμερίσουμε τον εγωισμό μας, δηλαδή ότι μόνο οι δικές μας ιδέες είναι σωστές. Η διαφορετικότητα έχει και αυτή τη γλύκα της! Είναι γνωστός ο νόμος της φυσικής πως τα ομώνυμα απωθούνται και τα ετερώνυμα έλκονται.

Κυρίαρχος κανόνας στη σχέση μας είναι ο διάλογος και η ουσιαστική επικοινωνία . Αγαπάμε τον άλλον γι’ αυτό που είναι, δεν είναι σωστό να θέλουμε να τον αλλάξουμε. Αν δεν μας αρέσει ο άλλος με τα καλά του και τα κακά του τότε μήπως πρέπει να ξανασκεφτούμε για την επιλογή μας; Αν όμως, μας αρέσει ο άλλος και με τα καλά του και με τα κακά του τότε ας βελτιώσουμε την επικοινωνία μας. δείξτε το ενδιαφέρον σας για ότι τον απασχολεί, είναι παρήγορο και ταυτόχρονα δυναμωτικό να έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου πως υπάρχει ένας άνθρωπος που σε καταλαβαίνει, δεν θα σε κρίνει, θα σου πει την ειλικρινή του γνώμη ή συμβουλή. Θα σε στηρίξει, ακόμα και αν διαφωνεί…

Χτίστε τις γέφυρες επικοινωνίας με τον σύντροφο σας, για να θέσετε τα γερά θεμέλια της σχέσης σας. Έτσι θα μειωθούν οι τσακωμοί και θα είστε μαζί με τον σύντροφο σας, για να επιλύετε τα θέματα που προκύπτουν στην καθημερινότητα μας.

—————————————————————————————————————–

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου στο Περιστέρι, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Παν. Τσαλδάρη & Σαρανταπόρου (πλησίον Μετρό Περιστερίου), Περιστέρι
2105770353

 

Γράφει ο Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου Γιάννης Ξηντάρας (simvouleftikigamou.gr)  

Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η ετυμολογία της λέξης συγχωρώ, τόσο στα Ελληνικά όσο και στα Αγγλικά.

Συγχωρώ= χωρώ + κάτι/και αυτό. Δηλαδή, μέσα μου αφήνω χώρο να δεχθώ αυτό που μου συνέβη, για να το αποδεχθώ. Διαθέτω χώρο μέσα μου, συναισθηματικό και νοητικό.

Στα Αγγλικά η αντίστοιχη σχετική φράση είναι “forgive and forget” και σημαίνει ότι δίνω κάτι (for-give) και παίρνω επίσης κάτι με αυτό το δόσιμο (for-get). Tι δίνουμε και τι παίρνουμε σε αυτή τη δοσοληψία, λοιπόν; Δίνουμε κατανόηση και παίρνουμε ειρήνη του νου, την ησυχία μας. Στην ουσία, αν το καλοσκεφτούμε όταν συγχωρούμε, ωφελούμε τον ίδιο μας τον εαυτό πρώτα. Τον ελευθερώνουμε. Είμαστε έτοιμοι για νέα πετάγματα, με άδειο το ρεζερβουάρ από εντυπώσεις, κακίες, πικρίες. Κι αν επιζητάμε δικαιοσύνη, ας μη γελιόμαστε, η ίδια η ζωή φέρνει ξανά και ξανά σε εμάς ό,τι χρειάζεται να πάρουμε, μέχρι να μάθουμε, μέχρι να περάσουμε το μάθημα. Ίσως θα έχετε ακούσει τη φράση: «Πάνω από την αρχή της δικαιοσύνης βρίσκεται η αρχή της φιλευσπλαχνίας».

Οπότε ας έχουμε στο νου και την καρδιά μας, ότι το πρώτο βήμα προς την ηρεμία του νου είναι το πιο δύσκολο, κι αυτό είναι η συγχώρεση.

Είναι μια γενναία πράξη να αφήσουμε πίσω μας, απαλά, σαν τα φύλλα των δέντρων που πέφτουν αβίαστα και φυσικά προς το έδαφος, ό,τι θεωρούμε ότι μας πλήγωσε, μας πόνεσε, μας τσαλαπάτησε.

Το πιο σημαντικό όμως σε αυτό… είναι η συγχώρεση του εαυτού μας. Κι αυτό προϋποθέτει την ειλικρίνεια να δούμε σε πρώτο στάδιο τι κάναμε «λάθος», τι δεν ήταν λειτουργικό και ευγενικό προς τον ίδιο μας τον εαυτό. Αφού το αναγνωρίσουμε αυτό, ας μας κοιτάξουμε με συμπόνια. Εξάλλου αν εμείς οι ίδιοι πράττουμε τόσα λάθη από μόνοι μας, στον εαυτό μας ή στους άλλους, με τι καρδιά μπορούμε άκαμπτα και αυστηρά να κρίνουμε και ίσως να «καταδικάσουμε» αυτούς που μας στενοχώρησαν και μας πόνεσαν;

Λοιπόν, ας δίνουμε κατανόηση κι ας παίρνουμε ηρεμία. Ας το βάλουμε αυτή την αρχή στη ζωή μας. Χρειάζεται εξάσκηση και μια μεγάλη καρδιά!

 

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος στην Αγία Παρασκευή, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Λεωφ. Μαραθώνος 79, Σταυρός Αγίας Παρασκευής, Αγία Παρασκευή
Τηλ. 2106619177

Γράφει ο Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής Γιάννης Ξηντάρας (xidaras.gr)

Ένα άρθρο αφιερωμένο κυρίως στους άνδρες. Και για ποιο λόγο; Επειδή πρόκειται να αναπτύξουμε το θέμα της εξωτερίκευσης των συναισθημάτων και έχει παρατηρηθεί πως οι άνδρες δυσκολεύονται ιδιαίτερα να εκφραστούν σε αυτό τον τομέα.

Δυσκολεύονται να πουν με λόγια όσα νιώθουν, και κυρίως τα συναισθήματα που εκδηλώνουν αγάπη, νοιάξιμο αλλά και φοβία, ανησυχία… Ίσως να είναι ένα κακέκτυπο των παιδικών μας χρόνων που ως παιδιά μας έλεγαν «Τα αγοράκια δεν κλαίνε» ή « Έλα μωρέ που πονάς, τα αγόρια δεν πονάνε» ή «Τα αγόρια όλα τα μπορούν». Με τα χρόνια δημιουργήθηκε η προκατάληψη πως οι άντρες δεν είναι ωφέλιμο να κλαίνε ή να πονάνε ή να αγχώνονται και να μην ικανοί να κάνουν κάτι γιατί θα θεωρηθούν είτε αδύναμοι είτε ανάξιοι.

Είναι πολύ σημαντικό για τον εαυτό μας καταρχήν και για τους άλλους έπειτα να είμαστε και να παραμένουμε σε επαφή με τα συναισθήματα μας. Να έχουμε συνείδηση  του τι νιώθουμε κάθε στιγμή, τι αισθανόμαστε για τον έναν ή για τον άλλον. Είναι καλό να κατανοούμε πως νιώθουμε και όταν θέλουμε να δείξουμε στον άλλον πως τον αγαπάμε να το εκφράσουμε, αν είμαστε απογοητευμένοι να το λέμε. Όλα  τα συναισθήματα μας αξίζουν να τα νιώθουμε… κανένα από αυτά δεν είναι ντροπή ή αδυναμία… Τα νιώθουμε γιατί υπάρχουν, γιατί κάτι, κάποιος, τα δημιούργησε, και εμείς καλό θα ήταν να μπορούμε να τα φιλτράρουμε και να τα εκδηλώνουμε.

Στη ζωή μας έχουμε και τις χαρές και τις λύπες… είναι ωραίο να τις μοιραζόμαστε με τους δικούς μας ανθρώπους και να κλαίμε ή να γελάμε ανάλογα με την περίσταση. Μας καταλαβαίνουν και οι άλλοι πιο εύκολα, καθώς συναισθάνονται μαζί μας.

Μπορεί το άρθρο να αφιερώνεται στους άντρες που συγκρατούν τα συναισθήματα, αλλά δεν σημαίνει πως δεν αφορά και τις γυναίκες. Το μήνυμα είναι κοινό για όλους. Η αξία και η σημασία της έκφραση των συναισθημάτων είναι πολύ σημαντική. Οφείλεις να ξέρεις τί είναι η αγάπη, τι είναι ο φόβος, τι είναι η χαρά, τι είναι ο πόνος. Για να ολοκληρωθείς, να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να έχεις ενσυναίσθηση θα πρέπει εκτός από την λογική και την διανόηση.. να γνωρίσεις και τον θαυμαστό κόσμο των συναισθημάτων. Κατανοώντας τον εαυτό μας, θα είναι πιο εύκολο για εμάς να κατανοήσουμε και τους άλλους.

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος στο Περιστέρι, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή».

Παν. Τσαλδάρη & Σαρανταπόρου (πλησίον Μετρό Περιστερίου), Περιστέρι
2105770353

 

Γράφει ο Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος Γιάννης Ξηντάρας (paidi-efivos.gr)    

Ναρκωτικά: Ουσίες που επιδρούν στον εγκέφαλο και προκαλούν εθισμό… Και οι συνέπειες; Μεγάλες! Σήμερα που μεγαλώνουμε τα παιδί μας, τα πολύτιμα μας, μας πιάνει ένα σφίξιμο στο στήθος στην ιδέα και μόνο ότι μπορεί να μπλέξουν… Άλλωστε γιατί να συμβεί σε εμάς; Καλύτερα να μην παίζουμε με τις πιθανότητες.

Πολλά παιδιά δεν γνωρίζουν στην πραγματική της διάσταση τι σημαίνει η λέξη »ναρκωτικό», ούτε την χρήση και τις παρενέργειες τους. Όμως εμείς (οφείλουμε να) γνωρίζουμε, διότι εμείς είμαστε οι καθοδηγητές και τα πρόσωπα με την μεγαλύτερη επιρροή πάνω στα παιδιά μας.

Ως εκ τούτου η καλύτερη και η πιο αποτελεσματική πρόληψη είναι η ουσιαστική συζήτηση. Μέσα από την συζήτηση το παιδί μπορεί να αναπτύξει τις σωστές ικανότητες για την λήψη αποφάσεων και να αποκτήσει πραγματικές αξίες στην ζωή μέσα από τα πιστεύω σας.

Παρακάτω είναι 7 τρόποι για να αποφύγετε τον κίνδυνο μέσα από την συζήτηση σας.

1. Συμμετέχετε ουσιαστικά στην ζωή του παιδιού σας. Μέσα από την ρουτίνα που ζείτε, βρείτε ένα πρόγραμμα για να περνάτε χρόνο μαζί τους. Δείξτε προσοχή στα ενδιαφέροντα τους και καθιερώστε καθημερινές δραστηριότητες μαζί του, είναι το πιο σημαντικό.
2. Προσπαθήστε να είστε »ανοιχτοί». Δηλαδή συζητήστε μαζί του σοβαρά, δώστε του να καταλάβει ότι μπορεί να σας εμπιστευτεί τις απορίες του και είστε διαθέσιμοι να απαντήσετε και σε αυτές. Το παιδί πρέπει να ξέρει ότι μπορεί να επικοινωνήσει μαζί σας για τυχόν προβληματισμούς. Φυσικά μην δείξετε πανικό, είναι σημαντικό να δείχνετε λογικοί και ψύχραιμοι.
3. Επιλέξτε το σωστό «timing”. Θα πρέπει να επιλέξετε το σωστό τρόπο και χρόνο για να συζητήσετε αυτό το θέμα με το παιδί σας. Αρπάξτε την ευκαιρία κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, όπως όταν μιλάτε για κάποιον φίλο του ή περνάτε χρόνο όλοι μαζί στο τραπέζι.
4. Μάθετε στο παιδί σας να λέει «ΟΧΙ». Είναι πολύ σημαντικό, όχι μόνο για το «φλέγον θέμα» αλλά και για όλες τι πτυχές της ζωής του να μάθει να λέει όταν χρειάζεται «όχι» μιας και οι έφηβοι περιβάλλονται από ανασφάλεια , πρέπει να μάθει να υποστηρίζει τις απόψεις του με αυτοπεποίθηση, και αυτό ξεκινάει από εμάς. Όταν μας εκφράζουν τις απόψεις τους πρέπει να ακούμε προσεκτικά και όχι να κατακρίνουμε αυτά που λένε. Έτσι θα τους είναι πιο εύκολο στο μέλλον να αποστασιοποιούνται από τους πειρασμούς στις παρέες.
5. Αποφεύγετε τις διαφωνίες. Είναι σημαντικό να ακούτε τις απόψεις τους χωρίς να το ανακρίνεται και να δημιουργείτε εντάσεις. Η συζήτηση έτσι θα οδηγήσει σε αντιπαραθέσεις και τσακωμό. Στηρίζετε την άποψη του μαζί με την δική σας…
6. «Όρια». Μέσα σε ένα σπίτι υπάρχουν βασικοί κανόνες που πρέπει να ακολουθούν όλοι. Αφού οι κανόνες τεθούν δώστε τους κίνητρο να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεων τους. Για παράδειγμα βρείτε τρόπους για το πώς θα αντιδράσουν τα παιδιά αν βρεθούν σε τέτοιες καταστάσεις και εξηγήστε ότι παρ’όλα αυτά πως είστε διαθέσιμοι να τα βοηθήσετε οποιαδήποτε στιγμή και είναι καλύτερο να απαλλαχθούν από την πιθανότητα να εκτεθούν σε προβλήματα που έχουν θέμα τα ναρκωτικά.
7. Καθησυχάστε τα και τονίστε του τα θετικά. Δώστε προσοχή και αγάπη στο παιδί σας. Τα παιδία με χαμηλή αυτοεκτίμηση έχουν περισσότερες πιθανότητες να μπουν στον πειρασμό. Τονίστε του πόσο το αγαπάτε και να το αποδοκιμάζετε όταν του αξίζει. Δώστε περισσότερη βάση στα θετικά χαρακτηριστικά του και κάντε το να νοιώθει όμορφα με τον εαυτό του και να τον σέβεται.

Μην διστάζετε να ανοίγετε αυτά τα καυτά θέματα με τα παιδιά σας – όσο πιο πολύ το προσπαθήσετε τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα έχετε… Και μην ξεχνάτε: κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε εμείς, ούτε και τα παιδιά μας, όλοι δικαιούμαστε να κάνουμε λάθη, αρκεί να μπορούμε να τα επανορθώσουμε!

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος στο Περιστέρι, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Παν. Τσαλδάρη & Σαρανταπόρου (πλησίον Μετρό Περιστερίου), Περιστέρι
2105770353