Τι γίνεται όταν η ζήλια ξεπερνάει τα όρια του «φυσιολογικού»

Τι γίνεται όταν η ζήλια ξεπερνάει τα όρια του «φυσιολογικού»

Γράφει ο Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου Γιάννης Ξηντάρας (simvouleftikigamou.gr)  

Μερικές φορές όταν αισθανόμαστε ότι ζηλεύουμε τον σύντροφο μας δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό, μάλιστα όταν υπάρχει μέτρο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως «φυσιολογικό». Με αυτό τον τρόπο, δύο σύντροφοι θα δείξουν την έγνοια τους, το πάθος τους… την αγάπη τους. Συνήθως όταν βιώνουμε ζήλια, νιώθουμε πως «απειλείται» η σχέση από κάποιον τρίτο. Είναι μία λογική αντίδραση καθώς θέλουμε να προστατέψουμε τη σχέση μας και να μην οδηγηθούμε σε δυσάρεστες καταστάσεις πχ απιστία, χωρισμός.

Στην περίπτωση όμως, που το συναίσθημα της ζήλιας ξεπερνάει το όρια του «φυσιολογικού» τι γίνεται;  Τι προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει στη σχέση; Και αν ο σύντροφος μας επιλέξει να μην είμαστε η προτεραιότητα του; Τότε είναι που μας κατατρώει τα σωθικά η ζήλια και μας δημιουργεί ένα τεράστιο πλήγμα.

Ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι όμως που κρύβονται πίσω από αυτήν την συναισθηματική κατάσταση;

Η χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση προκαλούν αισθήματα πως υστερούμε συγκριτικά με τους άλλους. Αυτό  έχει ως αποτέλεσμα να μην εμπιστευόμαστε ούτε τον εαυτό μας , ούτε κανέναν άλλον, εκδηλώνοντας έντονη κτητικότητα στον σύντροφο μας. Υπάρχει η φοβία πως θα χάσουμε τον σύντροφο μας γιατί εμείς οι ίδιοι δεν «αξίζουμε».

Σκόπιμο θα ήταν να αναρωτηθείτε: Είστε καλά με τον εαυτό σας; Η σχέση με τον σύντροφο σας βασίζεται στην αγάπη, τον σεβασμό και την αλληλοκατανόηση; Αν η σχέση σας σε λογικά πλαίσια δεν έχει προβλήματα αλλά παρόλα αυτά δεν νιώθετε ολοκληρωμένη μέσα σε αυτήν… μάλλον το πρόβλημα αρχίζει από εσάς.

Οι κακές εμπειρίες που είχαμε στο παρελθόν όπως για παράδειγμα μία ερωτική απογοήτευση, ένας αδύναμος οικογενειακός δεσμός, μία προδοσία από το φιλικό περιβάλλον, μία «άδικη» απόλυση επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα γεγονότα γύρω μας. Αν έχουμε αισθήματα ανεπάρκειας, και πιστεύουμε πως κανείς δεν μας αγαπάει και στο τέλος θα μας εγκαταλείψουν όλοι, τότε το φυσικό επόμενο είναι η ζήλια – ως ένα τελευταίο σημείο σύνδεσης με τους άλλους, μία προσπάθεια να μείνουμε κρατημένοι (εξαρτημένοι) σε μία σχέση.

Προβληματίστε εποικοδομητικά όταν έχετε το αίσθημα της ζήλιας και εξελιχθείτε . Συζητήστε το με τους δικούς σας ανθρώπους, ζητήστε βοήθεια από κάποιον ειδικό. Αγαπήστε και πιστέψτε στον εαυτό σας και μην αφήνετε να δηλητηριαστεί η σχέση!

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου στην Αθήνα, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Παν. Τσαλδάρη & Σαρανταπόρου (πλησίον Μετρό Περιστερίου), Περιστέρι
2105770353

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.