Στην ΑΓΩΓΗ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΥ η φροντίδα του δυσλεκτικού μαθητή είναι πολυσύνθετη και εξατομικευμένη. Το πλαίσιο ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος η ενθάρρυνση της προσπάθειας του παιδιού, η δημιουργία κινήτρων, η συνεργασία γονέα – ειδικού, καθώς και ο συνεχής έλεγχος του θεραπευτικού προγράμματος είναι δυνατόν να αλλάξουν αποφασιστικά τη στάση του παιδιού προς το σχολείο και τη μάθηση και να συμβάλλουν στη συναισθηματική του ωρίμανση.
Η δυσλεξία προκαλείται από βιολογικούς και όχι από συναισθηματικούς παράγοντες. Οι επιπτώσεις αυτής της κατάστασης στο παιδί μπορεί να επηρεάσουν τη συμπεριφορά του και τη στάση του κοινωνικού του περίγυρου. Ο καλύτερος χρόνος διάγνωσης της δυσλεξίας είναι όταν ολοκληρωθεί ο μηχανισμός της ανάγνωσης και της γραφής, δηλαδή στο τέλος της α’ δημοτικού.
Απευθύνεστε στους ειδικούς:
- Όταν η επίδοση του παιδιού στο σχολείο είναι πολύ κατώτερη των νοητικών του ικανοτήτων.
- Όταν το παιδί εμφανίζει δυσκολίες στην ανάγνωση, την κατανόηση, τη γραφή, την ορθογραφία και τις αριθμητικές δεξιότητες.
- Όταν το παιδί δεν είναι σε θέση να κρατήσει ολοκληρωμένες σημειώσεις των μαθημάτων στο σχολείο.
- Όταν η συμπεριφορά του εμφανίζει χαρακτηριστικά συμπτώματα άγχους, νευρικότητας, χαμηλής αυτοεκτίμησης, ψυχοσωματικών εκδηλώσεων ή σχολικής άρνησης.
- Όταν εμφανίζει ελλειμματική προσοχή, δυσκολίες συγκέντρωσης, υπερκινητικότητα.
- Όταν κατά τη διάρκεια της μελέτης δεν είναι σε θέση να διακρίνει και να συγκρατήσει τα κύρια σημεία.
Η ανάπτυξη της ομιλίας και του λόγου των παιδιών ξεκινά από τη γέννηση τους και ολοκληρώνεται στην ηλικία των 5 ετών. Τα παιδιά με πρόβλημα στην ομιλία μπορεί να παρουσιάζουν τα εξής χαρακτηριστικά:
- Να μην αρθρώνουν σωστά κάποιους ήχους
- Να έχουν φωνολογικές δυσκολίες π.χ. αντικαταστάσεις ή παραλείψεις ήχων και συλλαβών
- Να έχουν δυσκολίες στη ροή του λόγου τους π.χ. επαναλήψεις λέξεων ή συλλαβών, επιμηκύνσεις ήχων, μπλοκαρίσματα ήχου και αναπνοής.
Ο Ρόλος του λογοπεδικού
- Η διάγνωση και αξιολόγηση των δυσκολιών ομιλίας και λόγου με την λήψη ενός πλήρους ιστορικού του παιδιού.
- Ο σχεδιασμός των θεραπευτικών στόχων και η πραγματοποίηση της θεραπείας.
- Η αξιολόγηση της προόδου του παιδιού & η συμβουλευτική των γονέων.
- Η συνεργασία με άλλες ειδικότητες θεραπευτών του κέντρου (εργοθεραπευτές, ειδικοί παιδαγωγοί, ψυχολόγοι) για την πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση των δυσκολιών.
- Η συνεργασία με το σχολείο & τους δασκάλους.
